دیزل ژنراتور کوچک

در سال ۱۸۲۴ فیزیکدان فرانسوی، فرانسوا آراگو، وجود میدان های مغناطیسی دوار دیزل ژنراتور کوچک را با استفاده از یک دیسک مسی دوار و یک سوزن فرموله کرد که «چرخش های آراگو» نام داشت. آزمایش ‌کنندگان انگلیسی فهمیدند که می ‌توانند با چرخاندن یک آهن‌ربای نعل اسبی در زیر آن، چرخش را در دیسک جنس مس ایجاد کنند، و دانشمند انگلیسی مایکل فارادی بعداً این اثر را به تبدیل الکترومغناطیسی نسبت داد. در سال ۱۸۷۹ فیزیکدان انگلیسی، والتر بیلی، آهنرباهای نعل اسبی را با چهار آهنربای الکتریکی جایگزین کرد و با روشن و خاموش کردن دستی کلیدها، یک موتور القایی اولیه را نشان داد. در مورد میدان دوار در  دیزل ژنراتور بایست گفت ایده میدان مغناطیسی دوار در موتور AC توسط فیزیکدان و مهندس برق ایتالیایی گالیله فراریس و مخترع صربستانی-آمریکایی مورد بررسی قرار گرفت. دیزل ژنراتور کوچک مهندس برق تسلا که در مورد تئوری و طراحی ماشین‌های جریان پشت سر هم بررسی می‌کرد، در سال 1880 یک نمونه برای نمایش کلاس درس ساخت، اما تا سال 1880 آن را به صورت همگانی توصیف نکرد. تسلا چندین طرح (ناموفق) و مدل‌های کاری را در اوایل دهه ۱۸۸۰ قبل از ساخت یک نمونه اولیه در سال ۱۸۸۷ انجام داد با توجه به اصل میدان مغناطیسی دوار فراری، فردریش آگوست هاسلواندر اولین ژنراتور AC 3 فاز را در سال ۱۸۸۷ توسعه داد. در سال 1880، فراریس پژوهش های خودش را در مقاله ای به آکادمی پادشاهی علوم دیزل ژنراتور کوچک در ایتالیا منتشر کرد و تسلا یک حق خلق کردن از امریکا را برای طراحی خود به دست آورد.